sábado, 14 de marzo de 2009

Pandicosa



Qué poliu ye de biachar y de conoixer nuebos paisaches, nuebos lugars, nuebas chents... Biachar encara que siga mientres un diya y no muit luen, siempre bi ha bel puesto a escubrir. Y lo digo yo que cuasi no he biachau (¡qué sorna!) A begadas a manca de tiempo u de diners u mesmo a preza de dixar a monotonía fa que preferamos rimaner en casa.

Ista semana soi iu a un puesto una mica luen d'a casa mía, soi iu a Pandicosa, en o más recondito d'os Perineus, practicament esconoixius ta yo (Si cuasi ese plegau antis en Toledo que no en ixe lugaret!!) . He de dezir que mai no i yera puyau dic'alabez y a berdat que me ha feito asabelo goyo tanto Pandicosa como os arredols. O contraste d'a calor que i feba (iba en chambreta) y a nieu que encara i eba en as tucas d'as montañas y mesmo en as carreras, yera prou curioso. A botanica y a cheolochía d'a redolada son asabelas interesants. O contraste d'os pins berdes con a nieu blanca d'as montañas y o chelo d'os ibons, fa a delizias d'os freaks que estudeamos a mai Tierra(Encara que me ese feito más goyo de beyer os caxicos berdes, pero ye berdat que en tornar-se-ne ya no habrá ni gota de nieu, lastima).

Aquí tos dixo dos fotos d'o ibón (chelau) de Pandicosa, aon se troba ixe famoso balneario De 5 estrelas aon se queda incomunicada a chent por as abalanchas (a yo no me fazió o morro cló) As fotos no son tan polidas como as de Felqueral, pero a yo me fan goyo y con ixo ya bi'n ha prou.