viernes, 15 de octubre de 2010

Jupiter




Ya fa diyas que, como a leyenda que tos recenté ditz, os cazataires cazoron a l’onsa y dend’alavez a suya sangre contina cayindo ta tierra, ye l’agüerro que ya ye plegau y con iste cambeyo se observan tamién cambeyos en o cosmos. En fer-se de nueit se puede viyer muit bien, en alufrando t’o Este una estrela que brilla más que no a resta en o cielo, pues bien, ixo no ye una estrela, ye una planeta, Jupiter, a planeta más grand de tot o Sistema Solar y a más rápida en rotar (un diya en Jupiter dura bellas nueu horas).

A verdat ye que ye prou impresionant d’observar ista planeta ya que con unos simples prismaticos se pueden viyer (con una mica d’esfuerzo) os suyos satélites: Ío, Ganimedes, Europa y Calisto. Con tot y con ixo tos animo a que si podetz, que faigatz servir un telescopio ya que a esferencia ye prou gran y mesmo se pueden viyer bellas franchas de diferents colors ¡mesmo se dixa entrefilar “o grand orache” d’a suya atmosfera!
Manimenos, cal parar cuenta que quand se observa con o telescopio, l’imachen que i veyes no ye l’imachen tipica, quasi perfecta a la que somos feitos de viyer en revistas, tv, etc. Con tot y con ixo ye una experiencia a la que tos animo a totz.

No hay comentarios: